EMOZIONANTE

به‌نام خدا

سلام؛

از وقتی تلگرام قطع شده، کلی وقت اضافه پیدا کرده‌ام. در این مدّت نسبتاً طولانی که از تلگرام استفاده می‌کردم، یک‌عالمه کانال و گروه‌های مفید و جالب دورِ خودم جمع کرده بودم که به‌قدر یک سَرزدن و نگاهی‌انداختن، لااقل یک ساعت از وقتم را هدر می‌داد. می‌گویم هدر می‌داد چون دستِ‌آخر، چیزی برایم باقی نمی‌ماند.

روزانه میلیون‌ها واژه، حاوی مطالب مختلفِ علمی، هنری، اجتماعی، سیاسی و ... در پیام‌رسان‌هایی مثل تلگرام، دست‌به‌دست می‌شوند. با این حجم انبوه تبادل اطلاعات، هرکدام از ما باید سرِسال برای خودمان دانشمندی بشویم که بر بسیاری از علوم تسلط دارد. اما دانشمند که نمی‌شویم هیچ، از کار و زندگی و درس و حتی یک مطالعه‌ی ساده هم بازمی‌مانیم! چرا؟!

اصلاً هیچ فکر کرده‌ایم اینهمه مطالب جدید و جالب و کاربردی که هرروز در تلگرام می‌خوانیم، می‌شنویم و آموزش می‌بینیم، چه می‌شود؟ حتماً باید تلگرام قطع می‌شد تا فرصت فکرکردن پیدا کنیم؟!

اگر اطلاعات به‌صورت منظّم و دسته‌بندی‌شده به مغز تحویل داده شود، موفق می‌شود هرکدام را در طبقه‌ی خاص خود ذخیره کند تا هنگام نیاز، به همان قسمت مراجعه کرده و اطلاعات را برایمان بازیابی کند. اما زمانی که مغز با داده‌های متفاوتی به‌صورت هم‌زمان مواجه می‌شود، در طبقه‌بندی آن‌ها دچار سردرگمی می‌گردد؛ کاملاً هم طبیعی است، باید هم بگردد.

اتفاقی که در پیام‌رسان‌هایی مثل تلگرام می‌افتد، این است که هرروز حجم بالایی از اطلاعاتی را دریافت می‌کنیم که هرکدام درموردِ موضوعی متفاوت است. به این مدل دریافت اطلاعات در اصطلاح «چَرای مطالعاتی» می‌گویند. مغز درطولِ یک ساعت، کلی مطلب غیرِمرتبط با هم را دریافت و یک‌جا ذخیره می‌کند. شاید تا چند روز، برخی از آن مطالب که برایمان جالب‌تر بوده یا احیاناً ذهنمان را درگیر کرده بود، در ذهنمان باقی بماند و مرور شود. اما اتفاقی که می‌افتد این است که درست زمانی که به آن نیاز داریم، پیدایش نمی‌کنیم. مثلاً مطلبی درموردِ آشپزی درمیانِ انبوهی دیگر، بدون دسته‌بندی، جایی در مغز ذخیره شده است. حالا من همان مطلب را نیاز دارم، اما اصلاً یادم نمی‌آید که زمانی چنین مطلبی را خوانده بودم.

خودم چند وقت پیش، مطلبی را به گروهی فرستاده بودم که خیلی برایم جالب بود. بعد از دو یا سه هفته، همان مطلب را کسی در همان گروه ارسال کرد. من کامنت گذاشتم که واااایییی چقدرررر جالب... چه مطلب خوبی! گفت که این مطلب را خودت فرستاده بودی و من فوروارد کردم! یعنی اینقدر یادم نبود که قبلاً همین مطلب را -که تازه برایم جالب هم بوده- خوانده‌ام و منتشر کرده‌ام!

چنین است که خیلی هم خوشحالم تلگرام فیلتر شده و پیام‌رسان‌های داخلی، آن جذابیت، سرعت، تنوع و میزان استقبالی که از تلگرام می‌شد، را ندارند. بحث جاسوسی و فتنه‌انگیزی‌اش هم که بماند...